سفارش تبلیغ
صبا ویژن

بحران غذا و سلامت

به نام خدا


بحران غذا و سلامت


امید و نشاط لازمه زندگی است. شرط استمرار یک زندگی خوب، آینده نگری و برنامه ریزی است.

امروزه ارتباطات و تعاملات بین المللی به سرعت فزاینده ای در حال گسترش است، به همان میزان، تهدیدات و بحران ها فرامرزی و به عبارتی جهانی شده اند.

یکی از مهمترین بحران هایی که جامعه جهانی را تهدید می کند، تغذیه و سلامت بشر است.

موارد زیر، عوامل روبه گسترشی است که تغذیه و سلامت بشر را دچار بحران نموده و نشانه های آن بارز گردیده، اگر جامعه جهانی فکری برای پیشگیری و مقابله با آن نکند و اگر دولت ها و ملت ها همکاری لازم را نکنند، ادامه حیات برای نسل های بعدی بسیار دشوار و سخت خواهد شد. 

بدیهی است هزینه پیشگیری از هزینه درمان کمتر است.

عوامل نامبرده، روی هم تاثیر متقابل دارند:

(عبارت "تهدید سلامت" به اختصار "ت س" نوشته شده)


1-آلودگی زیست محیطی در هوا ، آب و خشکی => افزایش عوامل بیماری زا => ت س

2-افزایش آلاینده های هوا => افزایش دمای هوا => تغییر شرایط آب و هوایی => مشکلات ناشی از آن.

3-افزایش دمای هوا => کاهش منابع آب شیرین => کاهش کشت و دام =>  مهاجرت

4-کاهش کشت => گسترش کویر => ایجاد ریزگردها

5-افزایش دمای هوا => ذوب یخ ها => از بین رفتن سواحل دریاها و اقیانوس ها => مهاجرت

6-مهاجرت => افزایش پناهجویان => کمبود غذا => افزایش ناامنی های اجتماعی => ت س

7-افزایش آلاینده های آب => تهدید آبزیان => ت س

8-افزایش جمعیت => کاهش منابع => ت س

9-افزایش جمعیت => کنترل جمعیت => بالا رفتن میانگین سنی => افزایش تعداد سالخوردگان => کاهش نیروی کار => کاهش درآمد => ت س

10-افزایش مصرف => کاهش منابع زیرزمینی و مشکلات ناشی از آن.

11-ساخت و ساز بی رویه => کاهش خاک کشاورزی =>  کاهش کشت و دام => رشد مصنوعی مواد غذایی به منظور افزایش حجم تولید => افزایش سرطان و انواع بیماری ها => ت س

12-افزایش انواع سم دفع آفات => تاثیر نامطلوب در مواد غذایی => ت س

13-دستکاری ژنتیکی مواد غذایی => تاثیرات ناشناخته => ت س

14-گسترش مصرف گرایی => تولید روز افزون انواع زباله => آلودگی آب و خاک => ت س

15-تخریب جنگل => مشکلات ناشی از آن

16-کوه خواری، جنگل خواری، دریا خواری، شکار بی رویه، صید بی موقع، مواد مخدر، مواد روانگردان، کالای قاچاق و بسیاری موارد دیگر ....


جهانی بیاندیشیم


احمدحسین احدی 18-2-96


» نظر